Het oeverlandschap van de Amazone rivier en de daarbij behorende overstromingsbossen vormen reeds voor duizenden jaren een belangrijke plaats voor inheemse bevolkingen vanwege de grote diversiteit en hoeveelheid aan vis, maar ook door de grote diversiteit aan eetbare vruchten en de vruchtbare grond waarop familie akkers worden aangelegd. Belangrijke elementen in dit landschap zijn de grote merengebieden die in de loop van de tijd gevormd zijn door het meanderen van de rivier. Het merengebied Yahuarcaca is hier een voorbeeld. Rondom de meren liggen de várzeas, de overstromingsbossen. Deze bossen kunnen vergeleken worden met de uiterwaarden in Nederland.

Deze overstromingsbossen vormen een belangrijk ecosysteem in het Amazone bioom waarbij een nauwe relatie ontstaat tussen de vissen en de vegetatie. Door de hevige regenval verder stroomopwaarts tot aan het Andes gebergte 1.000km verder (waar de Amazone rivier zijn oorsprong kent), treedt de rivier jaarlijks buiten haar oevers en stijgt plaatselijk tot wel 12 meter in hoogte en doet de bossen overstromen. Tegelijkertijd met het onderwater lopen van deze bossen staan vele soorten bomen in bloei of dragen vrucht en trekken vele soorten vissen aan vanuit de meren, beken en rivieren om zich te voeden met onder andere zaden en vruchten die vanuit het kronendak in het water vallen.

Behalve voor het levensonderhoud trekken de vissen ook deze gebieden in om zich voort te planten en om bescherming te vinden tussen de bomen en de luchtwortels. Verder trekken ook reptielen als kaaimannen, rivierschildpadden en andere dieren zoals de roze rivierdolfijn, rivierotter, en de amazone lamantijn (zeekoe) deze meren en overstroomde bossen in.